خود

مفهومی که اخیرا درباره ی آن فکر میکنم ، نوعی از خودپذیر بودن تا مرز ایمن بودن در برابر ریسک است. یعنی مرزی از باور به خود و برنامه و هدفی را درنوردیدن که اتفاق نیافتادن آنچه میخواهیم ، غیرمنطقی به نظر بیاید. نوعی از ایمان و یقین به انجام کاری که میکنیم و اعتقاد به آینده و پیش بینی آن که ّاتفاف نیافتادنش محال قلمداد شود. با این سیستم و الگوریتم ، دایره ی رفتار و عملکرد ما منطبق بر حداکثر پتانسیلهای ما خواهد بود