شبکه

اگر بگوییم ما انسانها تقریبا از هزاران سال پیش ، به قبل هیچ کنترلی بر نحوه تکامل خود نداشته ایم ، بیراه نیست. البته اگر تشکیل خانواده و قبیله ، ایجاد ۳لمرو و تولید مثل را بخشی از روند اجتناب ناپذیر تکامل بدانیم. به نظر می آید همیشه هوشمندانه عمل کرده ایم. اما به مرور تغییر و تحت تاثیر قرار دادن طبیعت را یاد گرفته ایم. شبکه حیات ، ما را به وجود آورده است و ما درحال خلق شبکه هایی دیگر هستبم. مانند شبکه های اجتماعی. به بیان دیگر اگرچه ما به عنوان یه محصول و یک میوه ، می بایست میلیون ها سال دست نخورده باقی بمانیم ، اما ما با اختراعات و اکتشافات و نبوغ و خلاقیت به نقطه ای رسیده ایم که خود به نهالی تبدیل شده ایم که همگان به دنبال میوه دار کرده آن اند. شبکه های اجتماعی نوعی از تکثیر ژن خود بدون بچه دار شدن است. نوعی از شببیه سازی است که شاید اخلاقی ترین نیز باشد. برای مثال ، من در صفحه ی شخصی خودم از علاقه مندی هایم میگویم و علاقه مندی های خود را دنبال میکنم. بنابراین خود را در جهان دیگرانی که بدون شبکه های اجتماعی امکان پذیر نمی بود قرار می دهم. به نظرم ما هنوز آن چنان تحت تاثیر واقعی این شبکه ها قرار نگرفته ایم. آنقدر درگیر دور کردن بچه ها از گوشی و کشف مضرات کار با موبایل هستیم که چندان وقتی برای بررسی واقعی آنها نیافته ایم. شخصا بر این باورم که ما برای آنها برتراشی می کنیم ، وگرنه کمتر اشکالی در توسعه و پیشرفت و انتشار آنها وجود دارد. به نظر می آید که سازوکار زیستی جهان مبتنی بر ایجاد شبکه های پیچیده و بهینه می باشد. اگر ما میتوانیم از طریق اینترنت و شبکه های اجتماعی ، بدون حضور در محل کار ، ایجاد ارزش اجتماعی نماییم ، چه امکانی از این بهتر؟ نان حاضر شد ، بعدا بیشتر در این مورد حرف می زنم.