در لحظه زیستن به جز اینکه به معنای رها شدن از تجربه و اندیشه گذشته و یا پیش بینی و نگرانی در مورد آینده ، باید این گزینه که در لحظه بهترین تصمیم را گرفت و تمام آنچه را که می دانیم به کار بست را نیز شامل شود. به این معنی که شخص آنقدر بر خودش و سرنوشتش و لحظاتش مدیریت دارد که می تواند از بین گزینه های احتمالی همیشه بهترین را انتخاب کند. اوست که در آن لحظه واقعیت را تعیین می کند. به بیان دیگر او می تواند علی رغم هر نتیجه آنچنان خوشنودی و خوشبختی ای از زندگی را تجربه کند که احتمالا پاسخی تکاملی می تواند در تایید صحت این ادعا باشد. شما چه فکر میکنید؟
