استاندارد

یکی از پایه ای ترین کدهای هستی ، تجمع و پیوستگی باید باشد. از همان هنگام که یک الکترون به گرد یک پروتون گشت ، تا زمانی که الکترونها در شمار بیشتر به گرد پروتنها عناصر سنگین تر را شکل دادند و اتم عناصر ، ترکیبات پیچیده تر مولکولی را ساختند و زمانی که اجزای پرشماری در همکاری با یکدیگر سلول ها را تشکیل دادند و آنها ارگان ها و پیکره ی یک جاندار را به وجود آوردند. در نهایت موجوداتی که تشکیل اجتماعی با هم نوعان خود دادند. بشر ابتدایی با ساخت جوامع متشکل از خویشاوندان و همسایگان ، اجتماعات را به وجود آورد و سپس این اجتماعات ، مخارج مشترک بیشتری را درنظر گرفته و با همپوشانی های بیشتر در هم ادغام شده و جوامع بزرگتری ساخته شدند. بسته به سطح مسئله این جوامع امروزه به شکل کشورها ، مذاهب ، رنگ پوست و انواع دیگر دسته بندی می شوند. یک فرد خود را آمریکایی یا ایرانی میداند ، میتواند خود را فارغ از ملیت مسیحی یا مسلمان معرفی کند و متعلق به جامعه ی این ادیان باشد و یا با توجه به رنگ پوستش ، خود را سیاه پوست بداند. این ترکیب بندی تمامی ندارد اما نکته ای که میخواهم به آن توجهی کنم این است که علی رغم تفاوتهایی که مبنای شکل گیری این اجتماعات است ، نوعی استانداردایز کردن وجود دارد که در تلاش برای یکپارچه تر کردن نوع بشر است. از زبان یکسان بین المللی تا واحد مبادلاتی یکسان و حتی فرو چهره و لباس و فرهنگ زیستی مشابه ، همگی دلالت بر این امر دارند که یک نیروی ناگزیر ، تمایل دارد تا جهان بشری را هرچه یکدست تر و پیوسته تر و یکنواخت تر بسازد. خوب یا بد بودن این پدیده مطرح نیست ، فکر میکنم این مسیری است که طی خواهیم کرد. علی رغم اینکه تنوع مزیتهای بیشماری دارد ، اما تشابهات هم به نفع مسیر تکاملی خواهد بود. دهکده ی جهانی که تلاش برای ارتباط واحدهای انسانی به وسیله ی اینترنت را میسر می سازد ، میتواند به شکل یکدست بودن انسانها از فرم های دیگر هم باشد. نه اینکه نژادی برتر خود را تحمیل کند ، بلکه من فکر میکنم ارتباطات آسان تر نژادها با دیگران منجر به ترکیباتی میشود که در نهایت اختلافات نژادی را به سمت کمتر شدن میکشاند ، همچنان که چهره ها به هم شبیه تر می شوند ، زبان گفتگو مشترک میشود ، ارزش ها برابر می شوند و احتمالا اهداف و آرمان ها نیز همه شمول می شود. این موضوع را تنها به عنوان یک صورت مسئله در نظر بگیرید ، بسط دادنش دشوار و پر از حاشیه است که بعدا حتما به آن برخواهم گشت.