وزن اطلاعات

دیروز شخصی از من پرسید که یک فلش مموری با حافظه ی اشغال شده آیا وزنی بیشتر از همان فلش مموری در حالت بدون اطلاعات دارد؟ اگرچه ادای فکر کردن را درآوردم ، اما برایم بدیهی بود که پاسخ منفی است و کمی هم چرندیات پست مدرن چاشنی پاسخ مثل روز روشنم کردم. گفت من شنیده ام که دانشمندان آزمایش کرده اند و پاسخ مثبت است. اطلاعات وزن دارد. گفتم این حرف مرا یاد مسئله ای می اندازد که چند سال پیش بحثش بود. اینکه روح وزن دارد و از این طریق برخی به اثباتش پرداخته بودند. 21 گرم. از آنجا که آن تحقیقات شبه علمی بودند ، گفتم احتمالا این یکی هم از همان جنس است. گفت بیا از چت بات بپرسیم و همینکار را هم کردیم. در کمال شگفتی چت بات هم گفت که اطلاعات وزن دارد و این وزن محاسبه شده است. هرچند بسیار اندک است ، در حدود یک در ده به توان منفی هجده ، به ازای هر بایت. این عدد در دستگاه محاسباتی ریاضی نام هم دارد. تعجب کردم ، اما بیشتر از آن ، اطمینانم از پاسخ غلطی که در ذهن داشتم مرا متعجب ساخت. چطور وقتی تا کنون هرگز این پرسش را از خودم نکرده بودم و هیچ جستجوی برای پاسخش نداشتم ، باید با آن اطمینان پاسخ می دادم؟! این پرسش را به نحوی میتوانستیم تا پیش از این با گوگل هم بیابیم ، اما روشی که چت بات در یک مکالمه برای پاسخ به این پرسش به کار می برد ، به نظرم بسیار تاثیرگذار تر آمد. ما عملا درحال نوعی تبدیل انرژی به جرم در جهان اطلاعات هستیم. نیروی پردازشی که صرف تولید یک بیت اطلاعات می شود ، تبدیل به یک جرم الکترونی می گردد. خیلی موضوع جالبی است. هرچند از علم مسئله هنوز بی خبرم ، که حتما خواهمش مطالعه کرد ، اما به خودی خود بسیار جالب توجه است.